De aandoening ontstaat als gevolg van ernstige 

stressgevende situaties, waarbij sprake is van levensbedreiging,ernstig lichamelijk letsel of wanneer je dingen MOET doen die sterk tegen je geweten ingaan (militaire acties bijvoorbeeld). Deze situaties zijn voor de persoon traumatisch.

Voorbeelden van ernstige stressgevende situaties zijn:

• Oorlog, burgeroorlog en andere gewapende conflicten
• Gewelddadige aanvallen,  agressie of bedreigingen  (bijvoorbeeld huiselijk geweld, overval, beroving, marteling)

• Getuige zijn van extreem geweld.
• Verkrachting, seksueel misbruik of incest.
• Kindermishandeling 

      (bijvoorbeeld lichamelijk             misbruik, verwaarlozing of           emotionele/psychische                 mishandeling)

• Zware verwondingen als gevolg van bijvoorbeeld een verkeersongeval of 

     verbranding.

bron: Wikipedia  via @meesterhenkvink 2016

De symptomen zijn

•  herbeleving (nachtmerries of flashbacks),

• vermijding van herinneringen of emotionele uitschakeling hiervan, 
•  ernstige prikkelbaarheid en slaapstoornissen,
• extreme spanning als gevolg van bepaalde prikkels, irritatie en hevige schrikreacties. 
• Het is ook mogelijk dat de persoon symptomen van andere psychische aandoeningen vertoont zoals een klinische depressie. 

Van PTSS is sprake wanneer de symptomen langer dan een maand duren. PTSS is met behandeling te genezen of te verbeteren. Soms kan dit ook spontaan gebeuren.

Henry Gustav Molaison 

(1926 –  2008), in wetenschappelijke kringen beter bekend als patiënt HM, was een Amerikaanse patiënt met geheugenstoornissen.

Aan hem zijn vele studies gewijd vanaf het begin van de jaren 1950 (toen de ziekte zich openbaarde) tot aan zijn dood in 2008. Het ziektebeeld van Molaison heeft een zeer belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van theorieën in de neuropsychologie over het menselijk geheugen, vooral wat betreft de relatie tussen geheugenprocessen en de hersenen.

bron: Wikipedia  via @meesterhenkvink 2016

Soms is het lastig aan te geven waar het één eindigt en het ander begint. Kijk dus ook eens op de pagina : hersenen (anatomisch)

• regulatie slaap-waakcyclus
• reflexmatige en willekeurige oogbewegingen
• pupilgrootte
• het voelen van beweging   en zwaartekracht

• huilen
• plassen
• kauwen en slikken
• proeven
• vorming van speeksel
• overgeven
• regulatie van de spijsvertering
• ademhalen
• bloedsomloop
• basale vormen van gehoor
• regulatie van lichaamstemperatuur

Zoals je ziet zijn dit allemaal dingen waar we geen controle over hebben. Ze functioneren "autonoom"

Neuroplasticiteit duidt op veranderingen in de organisatie van de hersenen van individuen als gevolg van ontwikkeling, leren of ervaring. Neurale plasticiteit kan verschillende vormen aannemen. Het kan optreden als onderdeel van de normale ontwikkeling, als onderdeel van leerprocessen bij normale volwassenen en na hersenletsel.

Lang heeft men gedacht dat intellect en intelligentie aangeboren waren. Dat het brein en hoe dit orgaan zich ontwikkelde al was vastgesteld bij de geboorte. Niets blijkt minder waar: de hersenen kunnen zich wel degelijk aanpassen.

Veel neurologisch onderzoek van de afgelopen tijd heeft aangetoond dat het brein zich gedurende de levensduur ontwikkelt en aanpast. Iedereen heeft bij de geboorte een ongeveer gelijk brein, maar gedurende het leven past het brein en haar ontwikkeling zich aan op basis van het leven en de ervaringen. 

Om neuroplasticiteit te stimuleren is het zeer verstandig om je brein actief te houden. Een goede manier is om je hersenen dagelijks op de proef te stellen door allerlei 

breinoefeningen en spelletjes te spelen die je brein scherp houden. Wetenschappers hebben geconcludeerd dat neuroplasticiteit het brein gezond en vitaal kan houden door middel van actieve mentale training.

Het locked-in-syndroom of pseudocoma is een neurologische aandoening waarbij bijna alle communicatiemogelijkheden van de patiënt zijn weggevallen waardoor het lijkt alsof hij in een coma is.

Het is een aandoening van het voorste deel van de  hersenstam die meestal wordt veroorzaakt door een infarct ten gevolge van een trombose van de hersenbasisslagader in de hersenstam of soms door een trauma. De patiënt kan niet spreken en kan zich geheel niet bewegen. Hij kan echter wel geluiden waarnemen en als de ogen zijn geopend kan hij ook zien. De willekeurige verticale oogbewegingen zijn meestal echter wel intact gebleven, waardoor men met de patiënt kan afspreken dat hij op vragen met 'ja' of 'nee' kan antwoorden door de ogen naar boven of naar beneden te bewegen of te knipperen.